Van A naar R

Het was zover, in 2015, in de zomer, verhuisden van het prachtige Amsterdam naar het moderne Rotterdam. Een hele opgave waar we 3 jaar over nagedacht hebben. Waarom zou een mens zoiets doen? In Amsterdam heb je alles: cultuur, stad, restaurants, festivals, veel mensen, toeristen, veel toeristen, parken, mooie huizen. In R’dam vind je hetzelfde, alleen dan modernere huizen, minder toeristen, minder mensen, grotere parken, festivals, cultuur, stad, restaurants.

Het is maar 85km verschil, en toch zit je in een andere wereld. Een wereld die ontdekt moet worden. In Nederland lijkt het leven in de media soms om Amsterdam te draaien. Rotterdam blijft in een vergeethoekje liggen, hoe zonde. In Rotterdam wonen de werkpaarden, wordt wel eens gezegd. In Amsterdam, hoe kan het ook anders, de luxe paarden. Dat klopt best. In Rotterdam hoor je een Rotterdams accent, in Amsterdam hoor je allerlei talen en accenten, maar alleen in bepaalde straten een Amsterdams accent. Zo zijn er veel tegenpolen, maar vergelijken is nutteloos.

 

 

Rotterdam

Nieuw!

Allerlei nieuwe dingen zijn happening. Het nieuwe jaar, een nieuwe baan, een nieuwe rode wijn. Die Saurus Pinot Noir uit Argentinië was een goed begin van het nieuwe jaar!

Het oude jaar eindigde goed, met een week voor kerst de toezegging van een grote opdracht en bezoek uit het buitenland. Daar heeft de Pinot noir ook mee te maken. Een oude vriend uit São Paulo kwam langs, en de vriendin die nu in Maputo, Mozambique woont. Wat een privileges! De Braziliaan bracht de overheerlijke Pinot Noir mee, iets dat je niet verwacht van een Braziliaan. Wijn bedoel ik. Persoonlijk vind ik Brazilië geen wijnland. Niet dat je er geen lekkere wijn kunt drinken, maar voor mijn gevoel zijn de meeste mensen daar meer met andere drankjes bezig dan met wijn. Vandaar dat de verrassing des te groter was.

De vriendin uit Mozambique bracht typische sieraden mee die ik in de zomer ga proberen te dragen. Het zijn echt zomerdingen namelijk en bovendien vindt zoonlief ze nu nog te interessant waardoor ze straks als kapot eindigen. Dat zou jammer zijn.

Delicious Saurus Pinot Noir
Delicious Saurus Pinot Noir

Pinot Noir

Het nieuwe jaar is begonnen. Met een Argentijnse Pinot Noir. De bedoeling was deze te drinken in het oude jaar, maar hij is blijven liggen. Geen getreur, hij is net zo lekker, of nog lekkerder in het nieuwe jaar.

Het oude jaar eindigde goed, met een week voor kerst de toezegging van een grote opdracht en bezoek uit het buitenland. Daar heeft de Pinot noir ook mee te maken. Een oude vriend uit São Paulo kwam langs, en de vriendin die nu in Maputo, Mozambique woont. Wat een privileges! De Braziliaan bracht de overheerlijke Pinot Noir mee, iets dat je niet verwacht van een Braziliaan. Wijn bedoel ik. Persoonlijk vind ik Brazilië geen wijnland. Niet dat je er geen lekkere wijn kunt drinken, maar voor mijn gevoel zijn de meeste mensen daar meer met andere drankjes bezig dan met wijn. Vandaar dat de verrassing des te groter was.

De vriendin uit Mozambique bracht typische sieraden mee die ik in de zomer ga proberen te dragen. Het zijn echt zomerdingen namelijk en bovendien vindt zoonlief ze nu nog te interessant waardoor ze straks als kapot eindigen. Dat zou jammer zijn.

A minha faxineira

A minha faxineira. Mijn poetsvrouw in Amsterdam. Velen zijn Braziliaanse poetsvrouwen. Geen idee hoe ze zich redden in de stad, aangezien hun language knowledge ophoudt bij Portugees. En dan de drie woorden Engels en/of Nederlands.

Gelukkig spreek ik Portugees, uit Brazilië. Geleerd aan een grote universiteit aldaar. En handig dat ik van praten houd, dan leer je een taal lekker snel. Dus ik praat wat af met mijn poetsvrouw. Ze komt toevalligerwijs uit dezelfde stad als waar ik gestudeerd heb; we hebben een band. Zij had een winkeltje in een van de duurdere buurten aldaar en werkt zich nu helemaal suf hier in een koud, klein landje ver van die warme, grote stad.

We hebben het over politiek, opvoeden, uiteraard de verschillen tussen daar en hier, en over relaties. Het lijkt wel of ik haar hele levensverhaal ken.

Maar nu is ze terug, want ze is ziek, kanker. Ik ben er wel van geschrokken en moet het nu zonder haar stellen. Wat mis je dan het meest? Dat het huis niet meer schoon is, of de gesprekken?